Every good thing must come to an end

Je weet het van te voren, aan het begin denk je dat duurt nog eeuwen, maar dan is het daar ineens. De laatste dag van je vakantie. Het gevoel was dubbel, aan de ene kant verschrikkelijk jammer dat het voorbij is je geen morning dips in de hot tub meer kan nemen, aan de andere kant heerlijk om weer naar je eigen huis, bed en vooral grote kleine monstertje te gaan.

Ik slaap altijd vrij onrustig en slecht als ik weet dat ik er echt op een bepaalde tijd uit moet, normaal gaat mijn wekker om 05.15 uur en ben ik daar ruimschoots voor wakker. De hele vakantie zijn we al rond 6 uur op maar toch ben ik altijd bang om mij te verslapen. Totaal onnodig want ook nu ben ik weer voor 6 uur wakker. Dan begint de standaard procedure op de laatste dag in de villa. Bedden afhalen en in de wasmachine, snel douche en daarna alles in de laatste open koffer proppen. Ben benieuwd hoeveel problemen we onderweg gaan krijgen met het aantal koffers maar vooral met het totaal gewicht van de koffers.

De scootmobiel is nog niet opgehaald dus zoals afgesproken rijdt ik hem naar de poolarea, ik moet wel even zoeken hoe we daar kunnen komen aangezien tussen onze villa en beide buurvilla's allerlei apparaten staan waar ik niet langs kan komen met de zoef zoef. Dus rij nog een villa verder en ja hoor daar kan ik makkelijk langs dus hobbel de bobbel over het gras, lijk wel of ik in een nieuwe attractie zit van Disney. Voel me net zo'n aarbei in een mixer. Halverwege de buurvilla stopt de scooter er ineens mee... kompleet dood... mmm dan maar van de rem af en duwen...Pfff das nog best zwaar over het droge gras. Maar goed met behulp van moeders staat na een kwartier zwoegen, duwen en trekken de zoef zoef op de afgesproken plek. Dan wordt het tijd om de koffers in te laden. Uiteindelijk lukt het met passen en meten om ze allemaal achter in te krijgen. Onze conclusie qua auto kunnen we echt niet kleiner!

Rond 10 uur sluiten we de villa af en gaan we op weg richting Orlando Sanford Int. Airport. We rijden voor de laatste keer dit jaar langs de bekende elektriciteitsmast.

Na een klein uurtje draaien we het terrein op van het vliegveld en met de duidelijke aanwijzingen staan we binnen 10 minuten bij de rental car return van National. Het gaat hier allemaal iets anders dan op MCO, er zijn geen kruiers dus het is zelf karretjes regelen (a 5 USD per karretje). We redden het met 2 karretjes gelukkig. Ik loop naar binnen om de sleutels in te leveren (je kan ze ook in de dropbox gooien, maar dat voelde voor mij niet goed), daar krijg ik netjes het bonnetje mee.

We lopen naar vertrekhal A waar Arkefly zijn incheckbalies heeft, daar is het enorm rustig. De balie zou officieel om kwart voor 12 open gaan maar er worden al mensen ingecheckt dus wij lopen naar de priority balie toe. Zonder problemen worden de 5 koffers in genomen (volgens mij kijkt de grondsteward niet eens naar het totaal gewicht) en krijgen we de instapkaarten. Direct naast de incheckbalie van Arkefly is gelijk ook de douane, hier staat een kleine rij maar ze gooien al snel een tweede band open zodat we zeer vlotjes al aan de beurt zijn. We krijgen te horen dat alleen laptops uit de tassen hoeven, pa haalt voor de zekerheid ons netbook eruit maar die mag gelijk weer terug want die is te klein. Het enige dat er moet gebeuren is je schoenen uit en door de scanner (en natuurlijk alle handbagage). Pa en ik krijgen groen licht maar bij moeders gaan natuurlijk door haar 2 nieuwe heupen en 1 nieuwe knie alle alarmbellen af. Een zeer relaxte dame komt haar op zedelijke manier betasten, ze meldt iedere keer netjes wat ze gaat doen. Niet dat ma daar wat aan heeft want die begrijpt helemaal niets van wat ze haar vertelt. Na een inspectie van 5 minuten, een check van haar handschoenen op bepaalde stoffen geeft ze ma vrij om mee te nemen (gelukkig maar). 

En dan staan we dus binnen 3 kwartier achter de douane! Wat een relaxt vliegveld is Sanford! 

Minder relaxt is de prijs van het broodje dat we wilde kopen, voor een chicken sandwich wordt gewoon 11 USD gerekend. Hoeveel zei u... 11 USD... sorry mevrouw ik leg hem wel terug zo'n honger heb ik nu ook weer niet.

Ruim voor officiele boarding tijd wordt al met de procedure begonnen en als er niet twee amerikanen opgehouden hadden geworden bij de douane (zij hadden de stopover in Orlando en moesten er in Miami uit) dan waren we 3 kwartier eerder vertrokken. Gelukkig waren ze vroeger met de procedure begonnen en konden we nu op de oorspronkelijke vertrektijd als nog de lucht in. De route naar Miami gaat langs de kust (met dank aan Pieter voor het plaatje). Om 3 kwartier later de touch down te hebben in Miami.

Gelukkig hoeven we op Miami de kist niet uit, we moeten wachten op de nieuwe crew en zodra die er is gaat de boarding van de Miami passagiers beginnen. In totaal komen er nog 67 personen bij en de kist is dus proppie proppie vol. Hoe zo crisis! Zelfs premium is tot de laatste cm gevuld. De vlucht naar Amsterdam is zeer rustig en soepel. Bijna geen turbulentie, geen lastige passagiers, leuke crew, wat wil je nog meer.

Na 8.40 uur vliegen landen we dan iets over 8 uur op Schiphol, gelukkig niet op de Polderbaan maar (volgens mij) op de Aalsmeerbaan. Helaas staan we met de kist helemaal achter in de D pier dus het is een leuke tippel naar de baggageband. Na zoveel uur zitten natuurlijk niet echt erg en bovendien het duurt toch altijd een tijd voor de koffers pas op de band staan. Ondanks de lange tippel en de rij voor de paspoortcontrole moeten we toch nog een kwartier wachten tot de eerste koffers van onze vlucht de band op komen. Wij hebben deze keer het geluk (in tegenstelling tot de heenreis) dat onze koffers er redelijk snel en na elkaar al af komen. Om de douane geen argwaan te laten krijgen verdeel ik de koffers over 3 karretjes (lijkt het niet zoveel). En inderdaad we komen zonder kleerscheuren, koffers open maken en verklaren wat we in hemelsnaam allemaal gekocht hebben langs de douane.

Op de afgesproken plek staat alleen geen Taxi Zoetermeer, dat is opmerkelijk! Ik bel met hun centrale en er blijkt binnen 10 minuten iemand naar Schiphol te rijden om ons op te halen. Das wel ff jammer, na zo'n lange reis wil je gelijk door naar huis en nu moet je juist op het laatste stukje een vertraging incasseren van 1 uur. Vol excuus komt de chauffeur dan ook 50 minuten later naar ons toe, er was een fout gemaakt door een chauffeur waardoor er 1 rit (voor ons) naar Schiphol was vergeten. Daarna vraagt hij bij het zien van de koffers of we geëmigreerd zijn. Nee hoor meneer we hebben gewoon lekker gewinkeld :-). Zonder files staan we 45 min later voor het huis van mijn ouders. Ik heb snel de koffers boven gezet en mijn koffers in de auto om vervolgens met piepende banden een bloemetje en een kadootje te halen voor Con en Aad. En dan is het knuffeltijd!! Diesel heeft het enorm naar zijn zin gehad met Cobus en bij Con en Aad maar is volgens mij toch ook wel heel erg blij om ons te zien. Wij waren dat in ieder geval wel. En dan zijn we na 3 weken, een lange vlucht en reis terug weer compleet en kan het normale leven weer beginnen.

Het aftellen naar de vakantie in september is in ieder geval al begonnen, het Landal huisje is inmiddels geboekt. En voor volgend jaar gaan we alles de komende tijd eens op een rijtje zetten, we gaan er vanuit dat we kunnen gaan maar daar horen jullie van zelf wel meer over.

Ik wil via deze weg alle lezers die met of zonder commentaren de blog hebben gevolgd enorm bedanken. Zoals al eerder gezegd blog je voor jezelf maar het is super leuk om reactie en tips te krijgen van andere Florida fanaten, familie en vrienden. Wat het ook makkelijk maakt je hoeft niet iedere keer hetzelfde verhaal te vertellen LOL!. Nogmaals bedankt, wij hebben genoten van onze vakantie en ik hoop jullie ook van onze blog. Wie weet tot de volgende keer. I'll be back!