Smooth Sailing or in this case travelling

Brrr wat was het vroeg vanmorgen, normaal gaat mijn wekker om 05.15 uur, nu maar liefst een uurtje vroeger. Zenuwpezen als wij zijn stonden we een kwartier  voor de afgesproken tijd al klaar met alle koffers, tassen en trolleys. Nog geen 5 minuten later kwam Hassan, zo bleek later, de bocht door sjezen. Ja mevrouw we zijn graag op tijd. Wat een goed begin, hopelijk zou dit de voorbode voor een soepele dag zijn.

Hassan was een lekkere kletsmajoor en wil zelf als zijn kinderen groter zijn van noord naar zuid rijden. Florida stond zeker op zijn lijst, en wij weten wel waarom :-)

Door de gezellige praatjes stonden we op Schiphol voor we er erg in hadden. Bij de balie bleek dat we een klein kwartiertje moesten wachten voor de check in Orlando open ging. Maar snel een bakkie gedaan en om klokslag 6 uur stonden de Vosjes al weer vooraan te springen (zover je dat van ons kan verwachten). En ook hier zette de trend zich voort, nog geen 10 min later waren we ingechecked en door de douane, Wow weer een record gebroken, de zoektocht naar de servisair business lounge duurde iets langer maar goed uiteindelijk toch gevonden. wat een luxe lekker ontbijten, hapjes drankjes... je zou er bijna willen blijven waren het niet dat Florida riep.
 

Op ons gemak zijn we naar gate D08 gelopen waar de ellende van de boarding begonnen. Jassen uit, laptops tables, chargers uit de koffers. Door de bodyscan, alles weer verzamelen. Het bleek het enige stressmomentje van de dag te worden. Na een verder soepele boarding vertrokken we met een kwartiertje vertraging.

 

Al snel werd het eten geserveerd, ik had een overheerlijke italiaanse rundsttofschotel, daarbij geserveerd een carpacchio salade en een lemonpie oid als toetje. Restaurant waardig, zeg het niet snel dit was echt lekker. Ik ververmaak me ondertussen met de Toscaanse bruiloft, Despicable me 2 en seizoen 4 van Downton Abbey. We worden nog verwent met een Ben en Jerry en 2 uur voor landing met een lichte maaltijd.

 

 

 

Als we bij Florida aan land gaan hebben we een mooi uitzicht op Kennedy Space Center, en volgens mij vliegen we ook langs ons vliegveld alvorens hij draait en de landing verder inzet.

 

 

Na een zachte landing en wachten tot de Miami passagiers het vliegtuig hebben verlaten,  lopen we richting doane. Wat een verademing, relaxte mensen, in voor een praatje en grapje. Helemaal goed, ja,mer dat het ff duurde voor de koffers er waren en we alle checks hadden gehad maar who cares we zijn in FLA !

National had voor ons een mooie bolide klaar staan, een mooie rode Traverse. Na alle verhalen van Pieter en Rick hoefde wij niet lang na te denken over deze suggstie. Met nog maar 1800mijl op de teller reden we richting Orlando.

Snel langs dePublix en Dunkin Donuts gereden en op naar ons huis  voor de komende weken. Om 3 uur precies stapte we daar over de drempel. We hebben alleen maar wow, gaaf, mooooiii en kijk hier eens geroepen. Wat een heerlijk huis en een mooie plek. En toen ding dong....we keken elkaar aan is dat nou de bel?  Toch maar even kijken en ja hoor de scootmobiel voor pa werd al geleverd, eigenlijk zouden e dat morgen komen doen maar het was erg druk dus voortvarend als dat ze hier zijn kwamen ze het nu maar brengen. Al met al zitten we hier nu dus aan het zwembad met een hapje en een drankje bij te komen van een lange maar zeer voorspoedige reisdag. De fotos volgen zsm, kleine hickup in techniek, ach niet alles kan soepel gaan.